1 . ده عدد را گرفته تعيين کند کدام زوج و کدام فرد است.

2  .مجموع اعداد زوج و فرد 0 تا 100 را محاسبه کرده و جداگانه چاپ کند.

3.  20 عدد را خوانده، بزرگترين و کوچکترين آنها را نمايش دهد.

4.   برنامه اي بنويسيد که عدد چها رقمي فاقد صفر را به همراه تعداد کل آنها نمايش دهد.

5.  برنامه اي بنويسيد که يک عدد را خوانده، اول بودن آن را تعيين نمايد و پيغام مناسبي چاپ کند.

6.برنامه اي بنويسيد که يک عدد را گرفته و فاکتوريل آن را محاسبه و چاپ کند.

 7.برنامه اي بنويسيد که براي اعداد 1 تا 10 مجموع اعداد از يک تا آن عدد را نمايش دهد.

 8.  برنامه اي بنويسيد که عدد N را خوانده و مجموع ارقام آن را نشان دهد.

9.برنامه اي بنويسيد که يک عدد صحيح مثبت را خوانده جذر آن را نمايش دهد. 

10. برنامه اي بنويسيد که يک عدد حد اقل چهارقمي مثبت را خوانده، مغلوب آن را نمايش دهد.

11.برنامه اي بنويسيد که 20 جمله اول سري فيبوناچي را نمايش دهد.

12.  برنامه اي بنويسيد که دو عدد صحيح از ورودي خوانده و عمل ضرب را بدون استفاده از عملگر ضرب محاسبه و نمايش دهد.

13.  برنامه اي بنويسيد که رشته اي را از ورودي دريافت کرده و تعداد حروف بزرگ و کوچک آن را نمايش دهد بصورت مجزا.

14.  برنامه اي بنويسيد که رشته اي را از ورودي دريافت کرده و تعيين کند که آيا رشته از هردو طرف که در نظر گرفته شود يکسان است يا خير؟

15.  برنامه اي بنويسيد که بدون استفاده از تابع Replace، کار اين تابع را شبيه سازي کند.

16.  برنامه اي بنويسيد که رشته اي را از ورودي دريافت کند و مجموع ارقام نويسه اي موجود در رشته را محاسبه نمايد و نمايش دهد.  

17.  برنامه اي بنويسيد که حاصل عبارت زير را تا 10 جمله حساب کند:

18.  برنمه اي بنويسيد که 50 اسم را از ورودي دريافت و تعداد افرادي را ه نامشان mohsen است، نمايش دهد.

 جواب سوال در ادامه مطلب

 

به نقل از: homecode

 

ادامه مطلب

 

انواع متغیرها:

متغیرها در ویژوال بیسیک به دو دسته عددی و غیر عددی تقسیم بندی می شوند. داده های عددی نیز خود به دو گروه صحیح و اعشاری تقسیم می شوند. داده های غیر عددی شامل داده های منطقی ، رشته ای ، تاریخ و زمان و شیء می باشند ، که هر کدام را به اختصار توضیح می دهیم.

الف) متغیرهای عددی :

در زیر جدولی از این نوع برحسب میزان حافظه اشغالی مرتب شده اند، که دانستن آن برای پیشروی در آموختن لازم است:

 

 

تمام متغیرهایی که از یکی از این سه نوع تعریف شوند فقط پذیرای اعداد صحیح خواهند بود. اگر یک عدد اعشاری به این نوع متغیرها نسبت داده شود فقط قسمت صحیح عدد در متغیر قرار می گیرد.

انواع متغیرهای اعشاری هم به این صورت هستند:

 

 

نکته: توجه نمایید که نوع Currency بیشتر برای محاسبات مالی و اداری استفاده می شود.

 ب ) متغیر رشته ای :

در نوشتن اکثر برنامه ها نیاز به متغیرهایی خواهد شد که حروف و کلماتی مثل نام افراد را نگهداری کنند. در ویژوال بیسیک این کار به عهده متغیرهایی هستند که از نوع String تعریف شوند.

ج ) متغیرهای دو مقداری ( منطقی ) :

گاهی متغیری لازم است که بتواند یکی از دو مقدار True یا False ( همان صفر و یک، یا درست و نادرست) را در خود نگهداری کند. این نوع در برنامه با کلمه کلیدی Boolean مشخص می شود. در ادامه با این متغیرها بیشتر آشنا خواهید شد.

د ) نوع تاریخ و زمان :

توضیح خاصی ندارد! فقط به یاد داشته باشید که با کلمه کلیدی Date مشخص می شود. همانگونه که از نام آن پیداست، برای کار با زمان و تاریخ کاربرد دارد.

ه ) نوع  Variant:

این نوع می تواند انواع متغیرهای بالا را در خود جای دهد! یعنی در یک قسمت می تواند عدد باشد، و در قسمت دیگر رشته، و . . . !! البته بر خلاف گستردگی ظاهریش چندان پر کاربرد نیست.

 

تعریف متغیرها:

برای تعریف متغیر - و یا در واقع اعلان نوع آن - از ساختار زیر استفاده می کنیم:

Dim  نام متغیر  As   نوع متغیر

به مثال های زیر توجه کنید:

Dim x As Double

Dim  n , m As Integer

Dim fname , str1 , str2 As String * 10

دستور اول x را از نوع اعشاری double تعریف می کند.

در دستور دوم دو متغیر m و n از نوع صحیح integer تعریف می شوند (به علامت , بین دو متغیر توجه کنید).

در سطر سوم str1 ، fname و str2 هر سه از نوع String تعریف می شوند. با این تفاوت که رشته str2 حداکثر می تواند ۱۰ کاراکتر بپذیرد.

نکته بسیار مهم: در حقیقت تعریف کردن متغیرها در زبان ویژوال بیسیک باعث جلوگیری از بروز خطا وکمتر مصرف شدن حافظه می شود، و شما می توانید بدون این که متغیرها را تعریف کنید از آنها استفاده نمایید. اگر چه این امر بر وفق مراد تازه کاران است، ولی بهتر است در برنامه متغیرها را تعریف، و سپس استفاده کنید. یکی از مزایای این کار این است که اگر در برنامه ای نام متغیری را اشتباه تایپ کنید هنگام اجرای آن خطای عدم شناسایی متغیر دریافت می کنید. در صورتی که قصد دارید همواره از قاعده تعریف قبل از استفاده را به کار ببرید، کافی است عبارت Option Explicit را قبل از همه کدهای برنامه تایپ کنید.

برای مقدار دهی به متغیرهای تعریف شده دو روش وجود دارد: با دستورات انتساب - که با علامت = انجام می پذیرد - ، و با دستورات ورودی.
ما با  دستور = به متغیرهای عددی که در بالا تعریف شده اند مقدار می دهیم:

x = -21.2

n = x

m = ( n + 2 ) * 3 ^ 2 / 5

fname = "ali"

در دستور اول عدد اعشاری 21.2- در x قرار می گیرد. دستور مقدار 21- را در n قرار می دهد.( چرا که n از نوع صحیح تعریف شده است.) مقدار m هم بر اساس تقدم عملگرها تعیین می شود. ترتیب این تقدم به صورت زیر است:

·       ( ) :      عبارتهای داخل جفت پرانتز بیشترین تقدم رو دارند.

·        ^  :     توان ریاضی

·       * و / :   ضرب و تقسیم اعشاری

·       \  :       تقسیم صحیح (یعنی حاصل این تقسیم همیشه عدد صحیح می باشد.)

·       Mod :   باقیمانده تقسیم را می دهد. مثلا در عبارت x = 15 Mod 2 مقدار x برابر 1 می شود.

·        – و + : جمع و تفریق معمولی

بر اساس مطالب فوق مقدار m به این صورت محاسبه می شود:

m = ( -21 + 2 ) * 3 ^ 2 / 5 = -19 * 3 ^ 2 / 5 = -19 * 9 / 5 = -171 / 5 = -34.2

آخرین دستور کلمه ali را در متغیر رشته ای fname قرار می دهد. اما چرا ali داخل جفت گیومه قرار گرفته؟ عیارت زیر چرا درست عمل نمی کند؟

fname = ali

دو حالت مختلف را بررسی می کنیم:

اول: در ابتدای کدها از Option Explicit استفاده شده است. در این صورت برنامه به دنبال متغری با نام ali می گردد.

دوم: در ابتدای کدها از Option Explicit استفاده نشده است. در این صورت برنامه فرض می کند ali متغیری است رشته ای، و - چون هیچ مقدار خاصی ندارد - رشته تهی در fname قرار می گیرد.

هر دوی این حالتها برخلاف انتظار ماست. لذا برای جلوگیری از چنین اشتباهاتی در ویژوال بیسیک رشته ها (دقت کنید که رشته ها، نه متغیرهای رشته ای) درون " " قرار می گیرند.

حال به عبارات زیر توجه کنید:

str1 = ”Visual  “  + ”Basic”

str2 = str1

str1 = 1 + 3

fname = str1 + ” is an integer number”

در دستور اول دو رشته داخل گیومه با هم الحاق شده ، و رشته “Visual  Basic” درون str1 قرار می گیرد. با دستور & نیز می توان همانند + دو رشته را به هم متصل نمود.

در دستور دوم محتویات متغیر str1 جایگزین محتویات str2 می شود. اما با توجه به اینکه str2 حداکثر گنجایش ۱۰ کاراکتر را دارد، تنها عبارت "Visual Bas" در آن قرار می گیرد.

در خط سوم سمت راست عملگر انتساب یک عدد صحیح، و سمت چپ یک رشته است. اما چون مقدار سمت راست در متغیر سمت چپ قرار داده می شود - که از نوع رشته ای است - مقدار عددی ۴ به مقدار رشته ای ۴ تبدیل می شود. یعنی:

str1 = "4" 

توجه داشته باشید که دو عبارت زیر با هم تفاوت دارند:

str1 = 1 + 3

str1 = "1 + 3"

بر اساس توضیحات فوق در نهایت مقدار متغیر fname به صورت زیر خواهد یود:

fname = str1 + " is an Integer number" = "4" + " is an Integer number" = "4 is an Integer number"

نکته بسیار مهم: البته در نام گذاری متغیر ها باید از قوانین خاصی پیروی کرد. فاصله در نام گذاری متغیر ها مجاز نیست.
مثلاً Dim Ali Reza As Integer غلط است چرا که بین دو کلمه Ali و Reza فاصله است.